الکترود جوشکاری یا سیم جوش مفتول فلزی یا گرافیتی است که دور تا دور آن به وسیله ی پوششی به نام فلاکس احاطه می شود و جریان برق از ان عبور می کند.

به عبارت دیگر این سیم فلزی که به کمک آن می توان مراحل جوش را انجام داد الکترود نامیده می شود و جنس الکترود به تجهیزاتی که در جوشکاری استفاده می شود بستگی دارد. کاربرد الکترودهای جوشکاری پر کردن فضای خالی بین دو سطح به صورت دائم و مستحکم می باشد.

در عملیات جوشکاری برای پر کردن درزهای جوش از چهار روش استفاده می شود که باعث افزایش گرده جوش می گردد.

• پر کردن درز جوش با نوسان دایره ای
• پر کردن درز جوش بصورت شکسته و بسته
• پر کردن درز جوش در امتداد محور الکترود
• پر کردن درز جوش بصورت زیکزاگ

A.W.S مخفف American Welding Society به معنی جامعه جوشکاران آمریکا می باشد اما علت طبقه بندی الکترود های جوشکاری براساس استاندارد این نهاد مستقل این است به عنوان یک استاندارد بین المللی در نظر گرفته شده است و در بسیاری از کشورها از جمله ایران نیز به عنوان استاندارد شناسایی الکترودها در نظر گرفته می شود.

حرف E قبل از یک عدد چهار یا پنج رقمی EXXXXX به معنی الکترود می‌باشد که در روش جوشکاری با قوس الکتریکی از آن استفاده قرار می شود. چنانچه جوشکاری با روش گازانجام گیرد از کلمه E استفاده نشده و به جای آن از حرف RG استفاده می کنیم.

دو یا سه رقم عدد چهار یا پنج رقمی بعد از حرف E مشخص کننده استحکام کششی جوش است. به عنوان مثال E1ooxx, E60xx که منظور ۶۰k.s.i یا ۶۰۰۰۰P.S.i و ۱۰۰k.s.i یا ۱۰۰,۰۰۰منظور استحکام کششی جوش است که ممکن است بر حسب Welded As یا تنش زدائی شده (Stress Relieved) بیان شده باشد که این امر توسط دستورالعمل سازنده مشخص خواهد شد.