گروه وسيع اي از فولاد های ويژه اي که بيشتر براي مقاومت در برابر خوردگي توسعه يافته اند را فولادهاي ضد زنگ یا استنلس استیل می نامند.از جمله ويژگي هاي عالی براي اين گروه از فولادها شکل پذيري، چقرمگي زياد در دماي اتاق و دماي پايين و مقاومت خوب در برابر پوسته شدن، اکسايش و خزش در دماي بالا مي باشد که ویژگی خود را نيز تا دماهاي بالا حفظ می نماید.فولادهاي زنگ نزن یا استنلس استیل جزء دسته فولادهاي آلياژي حاوي مقدار زیادی کرم مي باشند.حداقل عنصر کرم متعارف در اين دسته از فولادها 11% می باشد و براي اينکه آلياژهاي آهني خاصيت زنگ نزن داشته باشند ميزان کرم در آنها نبايد کمتر از اين مقدار باشد.

عنصر کرم باعث می شود آلیاژ خاصيت ضد زنگ داشته باشد بدين معنا که مقاومت به خوردگي در آن بهتر شود. لذا کرم عنصر آلياژي بهبود دهنده مقاومت به خوردگي فولادهاي زنگ نزن است که اين بهبود مقاومت در برابر خوردگي به لحاظ تشکيل لايه محافظ از اکسيد کرم روي سطح فولاد ضد زنگ مي باشد. اين لايه نازک سرتاسري تحت شرايط مساعد فولاد را در برابر مواد و محيط هاي خورنده محافظت مي نمايد. علاوه بر کرم، عناصر شيميايي ديگري نيز در ترکيب فولادهاي ضد زنگ بکار مي روند که از آن جمله ميتوان به مولييدن و نيکل اشاره نمود. نيکل معمولا باعث انعطاف پذيري و شکل پذيري را در فولاد ضد زنگ باعث می‌گردد.

فولاد ضد زنگ به دسته ای از آلیاژها با پایه آهنی گفته می‌شود که حاوی حداقل 11 درصد کروم (Cr) می‌باشد. کروم عنصری اساسی است که با تشکیل یک فیلم اکسید کروم در سطح فولاد آن را ضد زنگ می‌سازد.

هنگامی که فولاد ضد زنگ بریده یا خراش داده می‌شود، کروم موجود در سطح فوراً اکسید می‌شود و فیلم اکسید ناحیه صدمه دیده را بازسازی می‌کند. به دلیل همین خاصیت خود ترمیمی (خودشفایی/ Self healing) است که فولاد را بدون زنگ (Stainless) می‌نامند.